TERK EDIP GIDERKEN beni, hic degilse yatagima bir kopege zehirli et atar gibi attigin KIRLETILMIS bedeninden utan! Ben buyuk bir sucmuscasina yuzume vurdugun sairligimi coktan unuttum! Sen hic degilse terk edip giderken beni, yalnizliktan kanayan kulaklarima merhem diye surdugun o yalan ask sozlerinden utan!Utan tenime degen ellerinden, utan bakislarindan ki onlar degil miydi sanki durmadan gozbebeklerimi open?!Simdi hicbir sey yokmuscasina donup arkani giderken hayatimdan, sen hic degilse tanistigimiz gunden utan ve unut her seyi! Cunku adini hatirlayinca ben en cok sairligimden utandim!Ben coktan kabullendim, senin beni terk edip gitme mecburiyetini! Sen hic degilse nesli tukenmis bir hayvan gibi terk edip giderken beni, en cok da beni gecelerce sehvetle open o cilek kokulu dudaklarindan utan!Utan aldigin nefesten, utan ictigin sudan, uzerimize gorunmez bir parmaklik gibi ortulen gokyuzunden! Utan beni opusunden, utan yatagima girisinden!
